De laatste duizend dagen

Leo Bisschops, voorzitter KBO-Brabant, 27 maart 2023

De eerste duizend dagen na onze geboorte zijn van vitaal belang. Talloze dikke boeken zijn hierover verschenen. Terecht, want in die fase gebeuren spectaculaire dingen: we groeien snel, leren lopen, worden vaardig met taal en leren ons gedragen in een sociale omgeving.

Machteld Huber, grondlegger van wat in Nederland ‘positieve gezondheid’ is gaan heten, gebruikt het eerste-duizend-dagen-idee om na te denken over wat zij ‘de laatste duizend dagen’ noemt. Wat is typerend voor die fase? Zien we dan ook weer van die spectaculaire ontwikkelingen of is er sprake van een kaarsje dat gewoon langzaam uitdooft, zo vraagt zij zich af.

Ons nadenken over die fase staat nog in de kinderschoenen. Want voor het eerst in de geschiedenis hebben we te maken met een generatie die zó lang, zó gezond mag leven. Hierover zijn nog geen dikke boeken geschreven. Wij mogen zelf het antwoord zoeken op de vraag: wat is in die laatste fase nog echt van belang, wat wil ik nog doen, meemaken, wat prikkelt mij om ‘s morgens op te staan?

Makkelijk is dat niet. Dat viel mij met name op in de dialoogbijeenkomsten die KBO-Brabant de afgelopen weken organiseerde rond het thema Samen beslissen. Daarin bespraken artsen en senioren met elkaar welke kwaliteit van leven bij jou past, welke behandelingen daar wel of niet bij horen en hoe je dat kenbaar kunt maken. Wat opviel was hoe persoonlijk die keuzes zijn. Waar de een belang hecht aan sociale contacten of kunnen genieten van muziek, legt een ander de lat voor mobiliteit, reizen of gezondheid hoog. Gelukkig kunnen we elkaar helpen hierover na te denken door in gesprek te gaan, met familie, vrienden, bekenden, therapeut of arts.

Ook binnen onze KBO-vereniging is groeiende aandacht voor de laatste duizend dagen. Naast onze bijeenkomsten Samen beslissen, zijn de vrijwilligers van Ons Gesprek beschikbaar voor een-op-een gesprekken over levensvragen en organiseert onze werkgroep Identiteit & Zingeving tal van activiteiten.

Het laatste hoofdstuk van het dikke boek van ons leven moet u weliswaar zelf schrijven, maar we kunnen u wel pen en papier aanreiken.